Olympus + Helios 44M-4 z adapterem na gwint m42

Żem się skusił i obiektyw kupił – radzieckiego Heliosa 44M-4 w stanie rewelacyjnym! Udał mi się egzemplarz piękny: ni ryski, ni zadry, ni żadnego otarcia, działający płynnie i wyglądający ślicznie – obiektyw jak nowy :) Zdjęcia małpką A590 IS na wysokim ISO, więc jakość – wiadomo.

Olympus e-520 + Helios 44M-4

Olympus e-520 + Helios 44M-4

Olympus e-520 + Helios 44M-4

Obiektyw i adapter 4/3/m42 kupione u różnych sprzedawców i wysłane różnymi rodzajami przesyłek przyszły niemal jednocześnie – po rozpakowaniu od razu połączyłem je z aparatem i zabrałem się do testowania. Powodów zakupu takiego szkła było kilka. Po pierwsze: byłem bardzo ciekaw, jak Olympus radził sobie będzie z tak jasnym i w dodatku manualnym obiektywem. Po drugie: zachorowałem na Heliosa po ostatniej z nim styczności, jaką miałem tłumacząc koleżance obsługę Zenita 11. Po trzecie: chciałem mieć jasny obiektyw i oto w końcu go mam :)Manualny, bo manualny, ale za takie śmieszne pieniądze, za jakie na Allegro chodzi, nie ma co nosem kręcić. Zresztą gdybym miał teraz wyskakiwać z ponad 4 tysi na upgrade sprzętu, to zdecydowanie postawiłbym na nowe body – E-3. A tak to za stówę z hakiem mogę fotografować obiektywem ze światłem f/2, który to obiektyw daje fantastyczny obraz: miękki, plastyczny i do tego wspaniały bokeh!

Olympus e-520 + Helios 44M-4 – śliczny bokeh ruskiego obiektywu

Współpraca Heliosa z Olympusem
Helios 44M-4 58mm zaprzęgnięty do Olympusa, po przeliczeniu cropa daje ogniskową 116mm dla formatu małoobrazkowego. Zbliżenie jest i wolałbym nie musieć tak daleko odchodzić od fotografowanego obiektu, ale trudno się rzecze. W przeciwieństwie do wiodących, jedynych słusznych systemów, Olympus redukcję drgań ejkej stabilizację posiada w korpusie. Oznacza to ni mniej, ni więcej, że ja, posiadacz Olympusa, z dobrodziejstw stabilizacji cieszyć się mogę bez względu na rodzaj obiektywu do puszki przyczepionego.

Ustawienia aparatu
Aby korzystać z manualnego obiektywu, w aparacie należy wybrać jeden z trybów: manual albo tryb preselekcji przysłony (A), czyli tryb, w którym to człowiek decyduje o wartości przysłony (body nie ma możliwości sterowania przysłoną). Trza również wyłączyć autofocus.

Niestety, z tak jasnym i ręcznym obiektywem trzeba Olympusowi pomóc, bowiem pomiar światła – przynajmniej przy największym otworze przysłony – głupieje. Zwykle fotografuję z +0,5 EV, aby podczas wywoływania RAW-ów nie musieć podbijać ekspozycji (szumy wyłażą). Okazało się, że z Heliosem te 0,5 to i tak za mało in plus i koniec końców właściwe ustawienie okazało się oscylować pomiędzy +1.0 a +1,5 EV.

Obiektyw – moja opinia
Zacznijmy od kwestii zakupu obiektywu: jeśli zamierzasz w takowy się zaopatrzyć i wiążesz go z poważniejszymi zadaniami, to postaw na jeden z najnowszych modeli 44-6 lub 44-7. Są to najlepsze wersje Heliosa z najlepszymi powłokami antyrefleksyjnymi. Ciut starsze 44-5 w większości egzemplarzy owe powłoki mają, 44-4 w niewielkim odsetku sztuk, a starsze Heliosy są tych powłok pozbawione. Mój 44M-4 powłok nie posiada i oto jedno z zepsutych próbnych zdjęć – stałem pod światło padające z okna pod kątem około 70-75 stopni.

Efekt braku powłok antyrefleksyjnych i osłony.
Olympus e-520 + Helios 44M-4

Nastawianie ostrości
W dobrym egzemplarzu Heliosa 44 pierścień ostrości działa płynnie, z przyjemnym oporem i wykonuje około 70% pełnego obrotu (zakres ostrości od 0,5 metra do nieskończoności). Bardzo trudno idealnie trafić z ostrością przy najmniejszej przysłonie (f/2), ale ćwiczyć warto, bo to właśnie trening czyni mistrza. Obiektyw trzeba wyczuć i tu taka mała uwaga: jeśli w zakupionym egzemplarzu wyczujesz jakikolwiek luz w działaniu pierścienia ostrości (przeskok pierścienia), to na dobrą sprawę masz dwa wyjścia:

• Od razu zwracasz obiektyw sprzedawcy i prosisz o wymianę, bo gdy się obiektyw rozleci, to już raczej nikt Ci nowego nie da
• Uczysz się budowy obiektywu przygotowując się na rozkręcenie go i późniejsze złożenie. Pierścień ostrości dociskany jest trzema maleńkimi śrubkami i jeśli one się poluzują, to luz powiększał się będzie, a w trakcie tych „przeskoków” układ optyczny będzie się wykręcał z gwintu, po którym porusza się, aż w końcu wypadnie. To moje osobiste doświadczenie, na które nie byłem przygotowany. Wybrnąłem jakoś, ale w trakcie mordęgi ze składaniem Heliosa w całość kilkakrotnie postawiłem na nim krzyżyk, pocieszając się myślą o zakupie 44-6 lub 44-7 z powłokami :)

Dla poprawienia celności ostrości warto domknąć nieznacznie przysłonę – już takie 2,8 daje widoczną poprawę, szczególnie podczas fotografowania obiektów nieco oddalonych. Pięknie rozmyte tło na tym zbytnio nie straci :)

Olympus e-520 + Helios 44M-4

Olympus e-520 + Helios 44M-4

Do obiektywu Helios 44 jeszcze wrócę na tym blogu, choćby z wpisem poświęconym blokowaniu bolca popychacza przysłony w modelach, które pozbawione są przełącznika (A/M) :) Przy okazji ćwiczył będę pracę z tym obiektywem, aby w bliżej nieokreślonej przyszłości pokazać w jak największym topniu możliwości tkwiące w tym szkle. I kto wie, czy nie skuszę się na model z powłokami – jeśli będzie brzydki, to przełożę go sobie do obudowy tego obecnie posiadanego – wszak budowę z wszelkimi jej zależnościami znam już na pamięć :)