Jaki będzie następca Olympusa E-3?

Jestem w kropce. Przed trzema laty na rynku pojawił się flagowy Olympusa – model E-3. Świetna puszka systemu 4/3, w który i ja wkroczyłem, za sprawą posiadanego Olka e-520. To moja pierwsza cyfrowa lustrzanka, której zakup bardzo długo rozważałem. Kusiły mnie APS-C Canona i Pentaksa (K20 w dual kicie prawie kupiłem), nęciły DX-y Nikona i Sony, ale ostatecznie wybrałem Olympusa. Najlepszy stosunek jakości do ceny na początek, wiele więc nie ryzykowałem smakując po raz pierwszy świata cyfrowych lustrzanek. Body e-520 wcale takie amatorskie nie jest; posiada sporo funkcji spotykanych głównie w droższych modelach i to mnie właśnie ujęło: zawsze chciałem się rozwijać, więc dodatkowe, zaawansowane możliwości w takiej cenie przeważyły. Kupiłem e-520, ze wszystkimi zaletami i wadami systemu 4/3. Nie trzeba było roku, żebym zapragnął więcej.

Fart chciał, że nadarzyła mi się okazja pobawienia się Olympusem E-3, z gripem i obiektywem 12-60 SWD i to była przełomowa chwila. Gdybym odpowiednią kasę miał przy sobie, to pewnie od ręki bym taki zestaw kupił, ale że właśnie kwestie finansowe podpalonego mnie ugasiły, przyszedł czas na spokojne zastanowienie się nad zakupem Olympusa z najwyższej półki. I tak oto uświadomiłem sobie, że E-3 jest już aparatem starym i lada miesiąc należy się spodziewać jego następcy. Niby E-3 bardzo mi odpowiada, ale Olympus ma to do siebie, że kocha innowacje i jeszcze bardziej kocha nimi zaskakiwać. Nie zawsze pozytywnie, dlatego też postanowiłem wstrzymać się z zakupem czegokolwiek przynajmniej do czasu premiery najnowszej, flagowej lustrzanki Olympusa.

Olympus długo każe czekać na swoje nowe dziecko. Podejrzanie długo to trwa, a do tego coraz więcej plotek krąży na temat tego, jaki będzie ten najwyższy model Olka. Wieść pantoflowa niesie, że następca modelu E-3 będzie konstrukcją o budowie modułowej, znanej z aparatów średnioformatowych, a wieść ta na swoje poparcie ma kilka ciekawych argumentów. Jednym z nich jest fakt, iż taki modułowy projekt w stajni Olympusa już powstał – miała to być analogowa małoobrazkowa lustrzanka oznaczona symbolem MDN.

To jednak nie wszystko! Autorem projektu Olympus MDN jest Yoshihisa Maitani, twórca m.in. Olympus Pen, który w wersji cyfrowej zadebiutował na rynku w roku śmierci swojego pomysłodawcy. Plotki głoszą, że firma mogłaby pamięć o swoim legendarnym inżynierze uczcić właśnie modułowym aparatem. Ciekawe. Jeszcze ciekawszym jest to, że kilka osób widziało już osoby fotografujące tajemniczym Olympusem, który mógłby być właśnie konstrukcją przypominającą aparaty średniego formatu. O uszy mi się obiło też, że znany tester Olympusa przyznał się do testowania takiego prototypu, ale t wszystkie informacje są bardzo nieoficjalne.Mnie jednak bardziej nie daje spokoju kwestia pozostania Olympusa w systemie 4/3. Wymagania profesjonalistów skierowane ku aparatom z najwyższej półki są spore – często wykraczające ponad możliwości techniczne Olympusa. Przede wszystkim chodzi o matryce: niewielkie LiveMOS, z podwójnym kropem, słabą dynamiką i sporym szumem. W tej kwestii ograniczeniem jest sam system 4/3, który nie pozwala na stosowanie fizycznie większych matryc, przez co właśnie śmiem zastanawiać się nad tym, czy Olympusa nie zechce odejść od 4/3. Micro 4/3 sprawdza się doskonale w bezlusterkowcach, które produkuje nie tylko Olympus, ale i Panasonic. Małe, kompaktowe konstrukcje z matrycami LiveMOS – super.

Ale co z najbardziej wymagającymi? Canon, Nikon i Sony od dawna oferują aparaty z matrycami wielkością odpowiadającymi rozmiarowi klatce filmu 35mm i tylko czekać, aż do tego grona dołączy Pentaks. A Olympus jest więźniem swojego 4/3 i drogą ku full frame podążyć nie może. Nawet gdyby, to samo opracowanie body byłoby niczym wobec konieczności stworzenia gamy obiektywów zapewniających doskonałą współpracę z dużymi matrycami (większe krycie, inne ogniskowe, podejrzewam że i mocowanie musiałoby ulec zmianie). Porzucenie 4/3 oznaczałoby kolejną rewolucję w świecie Olympusa, a nic użytkownika nie boli bardziej, niż moment, w którym zakupione za ciężkie pieniądze i przez lata kompletowane obiektywy przestają pasować do nowego aparatu.

Ploty głoszą również, iż Olympus chce skoncentrować się na sprzęcie dla najbardziej wymagających, rezygnując przy tym z kontynuowania produkcji aparatów z linii e-4xx i e-5xx. Jeśli tak, to głównymi adresatami nowych produktów Olympusa byliby zawodowcy, dla których liczą się przede wszystkim możliwości, a cena już tak nie gra roli. To jest grupa, którą dałoby się przyciągnąć modułowym aparatem z matrycą full frame i zupełnie nowymi obiektywami. Optyka Olympusa nie od dziś, a do dziś, budzi zachwyt i zazdrość i można by to przekuć na sukces zupełnie nowego systemu. Tak sądzę. A później rozwijać nowy system, zastępując nim 4/3.

Chciałbym wiedzieć coś na pewno. Mając pewność, że kolejny najwyższy model Olympusa również będzie w tym samym systemie (4/3), mógłbym porzucić na tę chwilę myśli o zakupie body i zainwestować w obiektywy (w końcu to aparat dokupuje się do optyki, a nie na odwrót). Jeśli więc nowy Olympus będzie w 4/3, to porównam go sobie do E-3 i zadecyduję, czy nowość jest warta dużo wyższej ceny, czy lepiej poszukać nowego (lub bardzo zadbanego i z niskim przebiegiem) E-3. Chciałbym już, bo obecny sprzęt coraz częściej budzi moje niezadowolenie: głównie przez ciemne szkła i niski zakres czułości…