Moje boje z przedstawicielami Plus GSM – cz.2

Oto kontynuacja tematu “rewelacyjnej” obsługi klienta u autoryzowanych dilerów sieci Plus GSM. Wiemy, że gdy klient przychodzi z pieniążkami i rączką gotową do złożenia popisu pod umową, wszystko jest cacy. Wiemy też, że gdy ten klient napotka jakiś problem: czy to z aparatem telefonicznym, czy to z samą usługą operatora, problemy zaczynają się mnożyć.

Miałem okazję doświadczyć obsługi w autoryzowanych punktach sprzedaży Plus GSM i bez wahania stwierdzam: w dwóch na trzech nie pomogą. W każdym sprawnie pchną nowy telefon i umowę, ale gdy przyjdziesz z reklamacją, wtedy musisz chodzić, łazić i szukać kogoś dobrej woli, kto zrobi wszystko, aby ci pomóc. Taka sytuacja, moim zdaniem, wynika po części z lenistwa pracowników dilerów Plusa, a także niewielkich kompetencji tychże. Krótko: możesz ich po dupie całować, ale i tak najczęściej gówno zrobią.

We wpisie o reklamacji ładowarki zapowiedziałem, że kolejny tekst będzie o nieudanym doładowaniu telefonu na kartę. Nie będę pisał kto, komu, gdzie, kiedy i jak doładowywał konto; dla uproszczenia będzie, że ja sobie :)

Zatem: mam se Simplusa od lat i bardzo dużo dzwonię: stówa miesięcznie, to minimum. Przy tym nie korzystam z SMS-ów: nie wysyłam, ani nie dostaję. Od czasu do czasu przyleci jakiś es od operatora, że promocja, że zniżka, że konkurs i że inne coś. Nie czytam, kasuję raz na kilka miesięcy.

Jak zwykle, tak i teraz postanowiłem zatankować za stówę. Tam gdzie zazwyczaj kupiłem kupon doładowujący o wymienioną kwotę, wziąłem telefon do łapki, wstukałem kod doładowujący i czekałem na smsowe potwierdzenie doładowania. I nic. Okazało się, że skrzynka sms-owa jest pełna i telefon nie może przyjąć komunikatu o doładowaniu konta, a bez tego i restartu się nie obejdzie.

Wywaliłem ze skrzynki wszystkie sms-y, ale potwierdzenie nie przyszło. Kwota na koncie się nie zmieniła, nawet po restarcie telefonu. Spróbowałem ponownie wklepać kod – też bez oczekiwanego skutku. Wnerw.

Wziąłem drugi telefon z Plusa i zadzwoniłem na płatną 95gr linię obsługi klienta (takie coś powinno być, za darmo!). Szczekaczka poprowadziła mnie przez menu i kazała czekać na konsultanta. Po kilkunastu minutach słuchania debilnej muzyczki, przeplatanej prośbami szczekaczki o cierpliwość, zwątpiłem. Na stronie podany był drugi numer do obsługi klienta – tym razem także dla dzwoniących z telefonów innych operatorów. No to wziąłem swojego Play’a i klik klik dziewięciocyfrowy numer klik zielona słuchawka i… zgłosiła się ta sama szczekaczka, co pod tym czterocyfrowym, sieciowym numerem! To samo, tyle że teraz płatne według stawki mojego operatora. Poczekałem kilka minut, ale nadal nikogo chętnego do rozmowy ze mną.

Odczekałem kilkanaście minut i ponowiłem próbę dodzwonienia się z numeru w sieci PlusGSM. Po ponad pół godziny umuzykalniania rozłaczyłem się. Co to, kurwa, ma być????!!! Obsługa klienta największego operatora na rynku? Prędzej by mi bateria padła nim bym się dodzwonił, ewentualnie padła by w momencie, gdyby jakaś konsultantka w końcu odebrała. Ten telefoniczny BOK woła o pomstę do nieba!

Odpuściłem sobie bezsensowne wydzwanianie. Postanowiłem dnia następnego pójść do salonu Plusa i tam załatwić mój problem.W moim mieście są trzy punktu PlusGSM. Przynajmniej o tylu ja wiem. Jeden z nich bardzo lubię i właśnie do tego salonu kroki swe skierowałem. Niestety, kolejka była cholerna, a ja w planach miałem jeszcze podejść do starostwa. Po drodze minąłem kolejny punkt PlusGSM. Po krótkim wahaniu i uciszeniu myśli “tu mi nie pomogą” wszedłem do środka. Przy stoliku pani po trzydziestce podpisuje z klientem umowę na N95. Przy wyższym kontuarze stoi chłopaczek; na oko 20-22 lata. Moment rezygnacji, no ale od czegoś on tu w końcu jest. Podbiłem do niego i krótko wyjaśniłem problem: “kupiłem doładowanie, ale się nie powiodło, bo z powodu pełnej skrzynki sms z potwierdzeniem zasilenia konta nie dotarł”. Wziął ten telefon ode mnie, kupon z doładowaniem też i próbuje robić to, co już robiłem: resetuje, wpisuje kod, klika i pstryka.. I nic.
A ja dopiero wtedy zauważyłem karteczkę, którą miał przypiętą do pulowerka: imię, nazwisko i stanowisko: stażysta. Zonk.

Ta baba od umowy zainteresowała się moim problemem, ale tylko na tyle, żeby zasugerować mi najpewniejszą, jej zdaniem, drogę rozwiązania: zadzwonienie na linię, na której wczoraj bez skutku spędziłem prawie godzinę!

Nie wytrzymałem i wygarnąłem jej co myślę: nie dość, że operator ma gówniany telefoniczny BOK, to jego dilerzy są dobrzy tylko w sprzedaży. Powiedziałem jej, jak to się wczoraj dodzwonić nie mogłem… to ta baba z nonszalancką miną zaproponowała, że zadzwoni tam sama…. z mojego telefonu (bo oni mają zablokowane dzwonienie…)! Skomentowałem to, ale dałem jej telefon: niech próbuje, a ja w tym czasie przygotuję sobie dłuższy tekst.

Tak jak ja wczoraj wieczorem, tak ona za dnia nie mogła się dodzwonić. Próbowała raz jeszcze i jeszcze raz. W końcu kazałem oddać sobie telefon, bo wydzwania mi kasę i bezczelna nawet nie raczyła poinformować, że to będzie mnie kosztować. Przy kliencie od Nokii wygłosiłem wykład na temat ich niekompetencji, nieudolności, lenistwa i bezczelności. Babę aż roztelepało, ale zasłużyła sobie na to. Bezczelna i chamska z tą swoją wredną miną. Za samą prezencję bym ją z roboty wylał. Wyszedłem.

Po wizycie w starostwie miałem kupę czasu, więc skierowałem swe kroki ponownie do tego zaufanego salonu Plusa. Nadal tłocznie tam było, ale ustawiłem się w kolejce. Dwie osoby przede mną, a ja nigdzie nie widzę tego typa, którego uważam za wzór do naśladowania dla innych sprzedawców Plusa. Ze starej ekipy tego sklepu tylko jeden gość został: miejsce pozostałych dwóch zajęły dwie baby (młode, ładne i sympatyczne, a nie jak tamta…). Ta, w kolejce do której stałem, dumnie nie piersi nosiła tabliczkę ze swoim nazwiskiem i zajmowanym stanowiskiem “kierownik”. Jakoś lżej mi się na serduchu zrobiło: baba, nie baba, ważne, że kierownik salonu, który jeszcze nigdy nie zawiódł.

Nadeszła moja kolej: żarcik na dzień dobry, bajer, uśmiech i opis problemu. Poprosiła o kupon doładowujący i numer telefonu, którego nie udało się doładować. Powiedziałem też o skandalu zwanym telefonicznym BOK-iem. Zaproponowała, iż zadzwoni tam z mojego telefonu i od razu uprzedziła o kosztach (a nie, jak ta wiedźma wcześniej). Oczywiście zgodziłem się. Nie wiem co zrobiła: na pewno zadzwoniła na ten sam czterocyfrowy numer, ale jakoś więcej czasu spędziła na szczekaczce. Po jej ostatnim tonowym kliku szybko ktoś odebrał; wtedy przedstawiła się, podała jakiś numerek/symbol (swój albo punktu sprzedaży) i powiedziała, że dzwoni w imieniu klienta, który – i tu streściła sytuację – a numer telefonu, którego nie udało się doładować, to …. . tak, tak, dziękuję serdecznie, do usłyszenia.

Wyłączyła doładowywany telefon, włączyła, poprosiła o wpisanie PIN-u i… na koncie pojawiło się doładowanie + stówa gratis! Razem ponad 200 zł :D

Dało się? Dało! Jeden na trzech, którzy potrafią pomóc.

Do operatora PlusGSM nie mam żadnych pretensji: jeszcze nie zawiedli. Natomiast ich autoryzowani przedstawiciele w większości przypadków nadają się do wystrzelenia w kosmos. Niekompetentni, nieudolni, a przez to w krytycznych momentach stają się wyniośli i chamscy. Tak jest w dwóch na trzech autoryzowanych salonów Plusa w Dębicy. W mPunkcie na Rzeszowskiej potrafią obsłużyć klienta nie tylko na etapie podpisywania umowy, ale także reklamacji. Ta chamska baba ze stażystą urzędują w Rynku, natomiast wielkie panisko od ładowarki (która już trzy miesiące w serwisie) jej Szkoleniowa Mość, pracuje w mPunkcie w Galerii Dębickiej.

Do tej ostatniej jeszcze wrócę. Dzwoniła niedawno z informacją, że ładowarki nie udało się naprawić i z tego powodu zostanie wydana nowa. Kiedy? Nie wie. Jak wielu innych rzeczy.

Byłem też u rzecznik praw konsumenta, ale baba chyba sobie bimba: raz kończyła wcześniej, dwa robocze dni później w ogóle jej nie było… I tak teraz nie mam czasu do niej podskoczyć, ale jak jeszcze raz jej nie zastanę, to skargę jakąś napiszę. Wolno mi.