No i nie wytrzymałem. Taka cudowna mgiełka przyszła, że nie wysiedziałem w domu, wziąłem i ze sprzętem na ramieniu polazłem na miasto. Nie chciałem iść, ale nie potrafiłem oprzeć się pokusie. Długo walczyłem: a to rozsądkiem i płynącymi zeń argumentami, a to bardziej na chama systemem „nie bo nie i kropka”.
Siedziałem sobie rano i walczyłem ze stroną, którą kuzynce swojej robię. Za oknem pogoda taka, że nawet własnego psa bym na dwór nie wypuścił. Nie mam psa, ale czysto hipotetycznie. Nie padało, ale dużo wody w powietrzu wisiało. W okolicach godziny ósmej zaobserwowałem, że ta mgła z każdym kwadransem gęstnieje, miast opadać, jak jej popularniejsza, poranna siostra. Łypałem okiem w okno i z każdym kolejnym łypnięciem coraz mocniej mnie telepało. Niemal czułem linę przywiązaną do mojego pasa, za którą to ktoś ciągnie mnie przed blok.
Nie chciałem się z domu ruszać, bo przecież strona i problem z nią sam się nie rozwiąże, ale kiedy zawiesina za oknem zaczęła pochłaniać stojącą 15-20 metrów od ściany bloku wierzbę, nie wytrzymałem. Szlag, fuck i inne takie leciały, ale jak w transie naciągałem na dupę wyjściowe gacie, jednocześnie sprawdzając w pamięci, czy sprzęt mój aby gotowy do użycia jest. Czyściłem jakoś niedawno (nową szmatkę trzeba było ochrzcić), akumulatory naładowane, a przynajmniej zapasówka… Powinno być ok, wszystko w torbie jest (sprawdziłem szybko) – no to w drogę, bo mi mgła ucieknie!
Cudownie! Dużo, dużo mgły! Troszeczkę obawiałem się o aparat, bo super szczelny, to on nie jest, a wilgoci w powietrzu w cholerę… raz się żyje, w końcu deszcz nie leje, a we mgle inną delikatną elektronikę nieraz użytkowałem i nic złego się jej nie stało.
Z domu wyszedłem o 9 i wtedy to mgła była tak gęsta, że odpowiednio długim nożem dałoby się ją ciąć. Pierwsze zdjęcia ulicy zaskoczyły mnie; tak strasznie były zamglone, że aż nieprawdopodobnie to wyglądało. Gdybym miał je tylko w JPG-ach, to przyczyny takiego zamglenia szukałbym w zjechanym poniżej wszelkich możliwych wartości kontraście, ale do cholery miałem RAW-y i wyglądały równie mlecznie! Próby podciągania kontrastu nawet w RAW-ach spełzały na niczym; z pustego i Salomon nie naleje – taka mgła i już.
W późniejszych kwadransach widoczność stale się poprawiała; obskoczyłem Rynek, Kolejową i chciałem jeszcze parę innych miejsc zaliczyć, ale pod urzędem pocztowym (wstąpiłem coś wysłać) spotkałem wujka swego i resztę mgły przegadaliśmy. Trudno, zdjęć i tak się nazbierało sztuk 53. Zapraszam do obejrzenia :)
Hehe mnie też mgła wyciąga jak dżdżownice w czasie deszczu :D Ma coś w sobie takiego, że choćby nie wiem jak zimno było trzeba wyjść i zanurzyć się w mleczności :)
W Krakowie też mgły. Z mojego balkonu jest rewelacyjny widok na pół Krakowa i tydzień temu żałowałem nawet, że nie mam jakiegoś pro aparatu. Część bloków na sąsiednim osiedlu płynęła we mgle wyłaniając się tylko górną częścią, do tego fenomenalna gra światłocienia w połączeniu z żarzącą się zza mgły czerwoną kulą zachodzącego słońca. Coś pięknego.
Jest mgła – jest klimat ;)
Fajne foty, zwłaszcza te bezludne
@[b]Ledera[/b], bardzo ładnie to ujęłaś :) @[b]Przemo[/b], wcale nie trzeba pro sprzętu :) Każdym aparatem można czarować, warunek jest tylko jeden: zapomnieć o trybie “Auto” i samemu kontrolować aparat. Swego czasu robiłem nocą we mgle zdjęcia pomnikowi Jana Pawła II – [url=http://www.szuman.eu/archives/496-Pomnik_papieza_Jana_Pawla_II_w_Debicy.html]KLIK[/url] i wcale nie miałem super aparatu – był to Canon A590 IS :) Zawsze warto próbować i później efekty tych prób wrzucić w program graficzny – nawet, jeśli super fotografia z tego nie będzie, to na bazie takiego zdjęcia tysiąc innych rzeczy będziesz mógł zrobić. Zawsze cichaczem można popróbować ;) @[b]Biter[/b], dzięki :) prawie wszystkie są ludne –… Czytaj więcej »
Chcesz zobaczyć mgłę, to musisz wpaść kiedyś na Płaszów w Krakowie. Jak siądzie to potrafi trzymać i 2-3 dni, przy czym nie raz widoczność ogranicza się do 20 metrów :/
A Jelcz to 120M, 2 razy widać 121MB, i raz Neoplana N4011NF.
bardzo dobry street photo, a miejscami wyśmienity. Szczególnie zdjęcie “Ulica Robotnicza” jest znakomite, może trochę czarny bym podbił ale i tak jest pierwszorzędne (trochę się na tym znam). Równie bardzo podoba mi się kompozycja (uważam ją za bardzo przemyślaną) pierwszego zdjęcia z “ulubionym drzewem. Zdjęcie jest podpisane tak:
“Podoba mi się to drzewo :) W tle budynek dworca PKP, obok ogrodzenie – coś za nim budują”
Ogólnie rzecz ujmując jak już mój przedmówca @Biter stwierdził, jest mgła jest i klimat i zgadzam się też co do tego :)
Zdjęcie nr 49 jest magiczne.
Dzięki za kawał wirtualnej wycieczki.
Białystok pozdrawia! ;)
@[b]SpeX[/b], wierz mi, że gdybym mieszkał bliżej Krakowa (choćby nawet w Bochni), to całą dobę bym siedział w tej mgle, by mieć zdjęcia od rana do rana :) W kontekście fotografii cholernie zazdroszczę Wam tej mgły, ale tylko w tym kontekście ;) @[b]Messajah[/b], dzięki za te pochlebstwa :) Ogólnie przepadam za statycznym fotografowaniem, zdecydowanie bardziej wolę łapać chwilę w sporcie i innych wydarzeniach, ale od czasu do czasu można sobie odmienić i zrobić coś innego. Ogólnie zadowolony jestem z tych zdjęć i fajnie mi wiedzieć, które podobają się innym :) @[b]Adam[/b], fajny pomysł mi podsunąłeś tym komentarzem “wirtualne wycieczki”. Hmm…… Czytaj więcej »
zdjecie Ulica Bojanowskiego uważam za najbardziej udane, lubię mgle. Szkoda ze nie weszles głębiej i nie zrobiłeś szpaleru drzew bez aut na przedplanie
@[b]Blurppp[/b], w głąb Bojanowskiego też były zaparkowane auta. Ale na bazie tych zdjęć kilka wniosków wyciągnąłem i z kolejnej mgły mam zamiar więcej wycisnąć ;)