I po walce stulecia: Armata kontra Kałasznikow

I po walce.

Rozstrzygnięcie ze strategicznego punktu widzenia dobre. Gdyby zwyciężył Gołota, to Adamek znalazłby się w głupiej sytuacji. Poza tym to przed Góralem przyszłość i porażka skomplikowałaby mu życie. Andrzej, w przypadku zwycięstwa, byłby niejako zobligowany do powalczenia jeszcze trochę, a jemu już wystarczy.

Ta walka mogła wyglądać inaczej, ale sprawdził się najprostszy scenariusz, który zakładać można było wtedy, gdy o walce Gołoty z Adamkiem nikt w kategoriach rzeczy możliwej nie mówił. Endrju wlazł do ringu i od pierwszego gongu pozwolił się obijać jak worek. Nie ten przeciwnik! Można stosować styl lokomotywy i z rundy na rundę powoli się rozkręcać, ale nie w walce z dużo szybszym przeciwnikiem! Pierwsza seria ciosów Adamka ustaliła ciąg dalszych wydarzeń: zepchnięty do defensywy, dużo wolniejszy Gołota, mógł tylko zbierać ciosy, a to wcześniej czy później musi się skończyć tak, jak się skończyło.

Gdyby Gołota od początku zdecydowanie zaatakował, Adamkowi walczyłoby się trudniej, bo musiałby się dzielić między obronę i atak. Przy okazji Andrzej miałby szansę trafić Adamka jakimś ciężkim ciosem. Nieważne, czy tak by się stało, bo walka wyglądałaby całkiem inaczej. A tak to pasywny Gołota kontra AK-47 Adamka sprawiły, że pojedynek zrobił się jednostronny.

Parę ciosów Andrzeja wylądowało na twarzy Adamka i te ciosy nieco stopowały tego drugiego. Tyle tylko, że były to strzały bardziej na oślep, z kontry, podczas tomkowego bombardowania.

To był jeden z tych scenariuszy, który w roli zdecydowanego faworyta stawiał młodszego z bokserów. Bo gdyby przyjąć inną wersję zdarzeń, np. Gołota wyluzowany przechodzi od razu do ofensywy, to już tak jednoznacznego faworyta byśmy nie mieli. W teorii: Endrju od pierwszego gongu odpala armatę i wali ciężkimi ciosami, wtedy Adamek koncentruje się na obronie, kontratakuje, uważając na to, aby nie nadziać się na któryś z pocisków Gołoty. Sam wtedy trafia mniej precyzyjnie i wymiana ognia jest bardziej zacięta; Góral wali seriami mniejszego kalibru, Gołota raz po raz ładuje armatę od nowa i kto kogo pierwszy.

Ale jak samo Gołota po walce powiedział: stało się, jak się stało, trudno, źle wszedł w walkę i bla bla ble ble bli blu bla. Cóż, gdzieś w głębi serca chciałem, aby Gołota w inny sposób zakończył karierę. Jak to w stylu ęą ujął bodajże Lubaszenko: serce za Andrzejem, a rozum za Tomkiem. Stało się, jak się stało: zwyciężył pięściarz lepszy i jest nim Polak. Drżyjcie Kliczki :)Co do wcześniejszych walk w łódzkiej Atlas Arena, to pierwsza podobała mi się. Druga nie, natomiast w trzeciej brakowało mi tego spontanicznego Cygana. Fajnie, że dojrzał, że zaczął słuchać trenera, ale to sprawiło, że nie jest już tym samym bokserem, co kiedyś, a jego walki nie są już takie emocjonujące, jak dawniej. Teraz rozważnie, z rundy na rundę taktycznie, a dawniej na żywo tworzył wspaniałe, dramatyczne spektakle. Cóż, wszystko ma swój początek i swój koniec. Mam nadzieję, że Andrzej Gołota da już sobie spokój z boksowaniem, bo i lata nie te, i zdrowie nie to. I ten jego feralny łuk brwiowy, który często i łatwo pęka.

Jeśli Gołota bez boksu żyć nie może, to niech rozważy jakąś opcję typu szkółka bokserska? Ma kasę i mógłby ją jeszcze mnożyć – nie tylko na nieruchomościach.

Wkurwiały mnie te reklamy między rundami. Strasznie wybijały z klimatu walki, ale to za reklamy Polsat kasę brał, a nie za pokazywanie narożników między rundami. Pod koniec jednej z rund walki Adamka z Gołotą pokazali żonę tego drugiego i zaraz po tym była reklama jakiegoś cudownego środka na serce. Pomyślałem, że Mariola znakomicie nadawałaby się do roli głównej twarzy reklamy takich medykamentów. Zresztą nie tylko kardiologiczne specyfiki mogłaby reklamować, ale też jakieś meliski i inne uspokajające. Tyle nerwów, co jej mąż funduje… ;)

I jeszcze jedna kwestia: kto tam wpuścił Ibisza? On do boksu pasuje jak Mroczki do GROM-u.