American Pie 6 Beta House, Byle zaliczyć i Shaolin soccer

Krótka recenzja trzech lekkich komedii, które obejrzałem między świętami, a sylwkiem. Dlaczego padło na te tytuły? To proste: skacowanej głowy nie powinno się męczyć, więc takie ultra lekkie komedie (ponoć dla debili) są jak ulał :) Jeden z filmów mi polecono, inny jest kontynuacją znakomitej serii i klasykiem swojego gatunku, a trzeci włączyłem, bo nie chciałem zmieniać klimatu, a czas pozwalał na jeszcze jedną produkcję. Przed opaleniem plejera i telewizora sądziłem, że wiem mniej więcej, jakiego poziomu rozrywki po poszczególnych filmach mogę się spodziewać. Myliłem się – żaden z wymienionych filmów nie był taki, jakiego się spodziewałem:

• pewniak rozczarował
• najbardziej polecany okazał się być najsłabszym ze wszystkich
• ten “dla zabicia czasu” najbardziej mi się podobał

Teraz moja krótka, luźna recenzja filmów: American Pie 6 Beta House, Byle zaliczyć i Shaolin Soccer w kolejności, w jakiej oglądałem.

American Pie 6 Beta House

Na pierwszy ogień poszedł “American Pie 6 Beta House”. Zwykle najsmakowitsze kąski zostawiam na koniec, ale tym razem zrobiłem inaczej: zacząłem od filmu, który miał być pewniakiem. Pomyślałem, że kiedy już zacznie mi się kimać, to przynajmniej nie będę przysypiał na najlepszym. Dobrze, że zacząłem od niego, bo głupio by było kończyć seans rozczarowaniem. Po obejrzeniu części szóstej kultowego American Pie doszedłem do wniosku, że ta seria tak naprawdę skończyła się na części trzeciej, ewentualnie (od biedy) czwartej. W poprzedniej, piątej, nastąpiła zmiana obsady, główni bohaterowie zostali wymienieni i w rozpaczliwy sposób podpięci pod tych, którzy wypracowali serii taką renomę. To jasne, że na taki krok zdecydowano się dla kasy, ale w poprzedniej części nie dało się tego tak odczuć, jak w szóstej: tutaj taką wiochę odstawili, że chwilami zastanawiałem się, czy to nie jest jakaś żałosna podróba, w której tytuł i aktorzy są sobowtórami oryginału. W tym filmie wręcz żenujący jest brak humoru sytuacyjnego z dłuższą, niż kilka scen, fabułą: wszystko dzieje się tu i teraz i dzieje się po myśli jakiegoś buraka, który z naprawdę świetnego filmu zrobił pornola dla prawiczków. Tylko cycki, sperma i obrzygiwanie się – bez umiaru i troski o sposób podania. Żenada.
O czym jest? O upadku marki “American Pie” :) A tak serio, to trudno powiedzieć o czym: niby chodzi o walkę o dwóch dziwnych ekipek (Dom Beta vs. Dziobaki), ale na tą trzeba długo czekać. Tak wyrazista puenta filmu powinna być przygotowywana od samego początku. Tu sprawia wrażenie doklejonej na siłę i kojarzy mi się z tym, jak powstał Renault Thalia: do modelu Clio doklejono duży kufer i voila ;)

Shaolin Soccer

“Shaolin soccer” – ten film miał mi się z pewnością spodobać – tak twierdziła osoba, która mi ten film rekomendowała. Cóż, rózni ludzie, różne gusty, a próba trafienia w czyjś może zakończyć się klapą ;) No… na pewno w filmie in plus są elementy break dance, a dokładnie: koło thomasa, jeden obrót swipe’a, parę bridży i freez’ów – więcej nie zauważyłem. Tyle tylko, że to komedia, a nie film o jednym z elementów kultury hip-hop, tańcu break dance. W całym “Shaolin soccer” naprawdę śmiać mi się chciało jedynie podczas finałowego meczu, kiedy na boisko, w miejsce bramkarza, weszła “ta” panna. Trochę dziwiłem się, że razem z włosami zniknęły ślady po syfach i wrzodach, a także ślady po wizycie u kosmetyczki. To jednak nie jedyna niesamowitość w tym filmie, który jest jednym, wielkim gniotem efektów specjalnych. Z taką dawką bajerów, “Shaolin soccer”, nadaje się najwyżej na niedzielne przedpołudnie w telewizyjnej “dwójce”. Film zrobiłby furorę, ale ćwierć wieku temu, kiedy jarano się sztucznością osiąganą za pomocą najnowszych zdobyczy techniki. Według mnie: w filmie liczy się gra aktora, a jak ktoś chce polewać wszystko grubą warstwą komputerowego sosiku, to lepiej niech od razu robi Shreka. W kwestii efektów specjalnych na pochwałę zasługuje tylko ich jakość. Gdyby ten filmowy silikon był tak nędznej jakości, jak w “O dwóch takich co poszli w miasto“, to na 100% Shaolin soccer nie obejrzałbym do końca.
O czym jest? Kung-fu fighter poznaje emerytowaną, kulawą gwiazdę futbolu. Były piłkarz marzy, by być trenerem drużyny piłkarskiej, a ten drugi chce grać w piłkę. Łączą kung-fu z futbolem, łapią się do jakiegoś turnieju, w którego finale spotykają się z drużyną nafaszerowanych amerykańskim dopingiem twardzieli. Oczywiście wygrywają, a mecz przypomina walki w “Dragon Ballu”. Może to jakaś ekranizacja czegoś takiego? Cóż, fani “Matrixa” nie powinni czuć się zawiedzeni ;)

Byle zaliczyć

“Byle zaliczyć” – po niesmacznym pierwszym daniu i ciężkostrawnym drugim, trafił mi się smaczny deser :) Nie jest to film najwyższych lotów: brakuje ostrzejszego pazura i większego rozmachu, ale oglądało się go naprawdę fajnie. Mimo skromnego budżetu (tak to wygląda), ktoś solidnie podszedł do tematu i ostawił kawałek dobrej roboty. Tylko do dziś nie mogę rozkminić, kim była blondyna na drabince. Sprzedawczyni z sex shopu?
O czym jest? Matka znajduje kondoma, który pewnie i dla konia byłby za luźny – kondom należy do jej syna. Mamuśka puszcza famę o tym, że jej syn ma półmetrowego, w efekcie czego rozmaity babski element zaczyna się interesować jej synem. W końcu gość trafia w ramiona dzianej mamuśki… Na końcu oczywiście klasyczny happy end: gość wraca do laski, która go zostawiła przez paczkę kondomów (ona nie chciała, on chciał, ale mówił, ze nie itd. ;)).