Marazm… Czy to już koniec?

Na zegarze 2:38. Noc. Półtorej godziny temu położyłem się spać, ale nie zasnąłem. Mam doła. Leżałem i myślałem nad minionym rokiem. Myślałem nad nowym. Sięgnąłem pamięcią wstecz do 2005. Sięgnąłem po telefon i przejrzałem listę numerów i dosięgły mnie myśli bezsennej nocy. Już wiadomo, że prędko dziś nie zasnę. Cóż, jak za dawnych dobrych czasów pogram w Need for Speed
W marcu kończy się domena, chwilę później serwer. Myślałem o zmianie serwera, myślałem o zakupie nowej domeny dla bloga, myślałem… Chciałem. Czas przeszły. Teraźniejszy: nie chcę. Przyszły: nieznany. Czuję się tym wszystkim zmęczony. Nie wypalony, ale zmęczony. Nie mam zamiaru mówić “żegnam, odchodzę”, ale “kochani, wyjeżdżam na urlop”.Coraz częściej łapię się na tym, że się do czegoś zmuszam. Tak być nie może! Zmuszanie się, to działanie wbrew własnej woli, co w efekcie jeszcze bardziej zniechęca. Długo płonąłem gwałtownym płomieniem… dziś jest mnóstwo popiołu, którego się uzbierało i zaczął przyduszać płomień, który jednak wciąż ma się czym palić. Lepiej teraz pozbyć się popiołu, niż gdy będzie za późno i ten zdusi ten płomień.

Spakuję manatki, zabezpieczę je przed kurzem, by kiedyś nadawały się do użycia. Zedrę całą zawartość serwera + bazę danych i nagram na płytę, by kiedyś móc z tym powrócić. Ciekawe jak duża będzie luka w czasie między ostatnim wpisem czy komentarzem. O odwiedzających się nie martwię. Będzie ich mniej, a ci którzy odwiedzają regularnie moją stronę pewnie powrócą. Jeśli zrobię sobie przerwę, to strona zniknie… zniknie z Google, znikną linki na innych stronach.. Nie martwi mnie to. Najcenniejsi są dla mnie stali czytelnicy, niż przelotni, przypadkowi obywatele tego wirtualnego świata.

Jeśli wezmę urlop… długi urlop… jeśli zdecyduję się na ten urlop, to na pewno odpocznę. Od nerwów, tempa, od ciągłego wyścigu z czasem i tym, co jeszcze jest do zrobienia. Naprawdę ostatnio coraz mniej czasu miałem i coraz mniej sił, by się z nim ścigać. Cała ta nerwówka mnie zmęczyła. Chciałbym wreszcie zająć się na spokojnie tym, co najbardziej kocham: muzyką. Dostałem też poważną propozycję od pewnego popularnego serwisu: propozycję pisania dla nich – odpłatnie.

Czemu by nie? Kolejne wyzwanie dla mnie… Muzyka.. nie mam nawet sił, by zrobić podkład. Każda próba kończy się tak, jak wszystko inne: zmuszam się – z różnym skutkiem. Przebudowa strony Wudeka. Zacząłem i kurwica mnie trafia, bo dzisiaj chciałem to skończyć, a okazuje się, że coś z ustawieniami serwera jest nie tak, bo jeden ze skryptów nie chce działać… W subdomenie działa, a w domenie głównej już nie. Napisałem z tym do BOK’u, ale już jakoś wali mnie to, co odpiszą.

Pamiętam, jak potrafiłem nie spać 2, 3 a nawet 4 doby, byleby skończyć to co zacząłem – np stronę. Pamiętam, gdy już miałem odsypiać jakąś zarwaną noc, kiedy okazało sie, że zarwę kolejną – Turcy się włamali. Dziś bym zwyczajnie wrzucił pusty index.html i poszedł spać. Tak bardzo chciałem zmienić top swojej strony. Nawet grafikę potrzebną do tego skompletowałem. I co? I “nie teraz, innym razem”…

, Nawet nie wiem, ile z numerów w telefonie jest dziś jeszcze aktywnych. Nigdy nie miałem czasu zadzwonić, napisać sms… Zawsze coś ważniejszego było na uwadze i jeśli nawet pomyślałem o takim sms’ie do kogoś, do odkładałem napisanie go na później “jak skończę”. Użeranie się z plagiatami też sporo nerwów mi zjadło. I choć teraz zaczynam lać na to – a niech se kradną – to jednak straconych nerwów nikt i nic mi już nie zwróci.

Marzy mi się to, jak było kiedyś. Tęsknię za tym. Niczym się nie przejmować, robić to, co najważniejsze, a wolne chwile wypełniać przyjemnościami. A wiecie, że takie przyjemności mogą stać się utrapieniem, jeśli jest ich zbyt dużo? Wiecie. Bombonierką łatwo się zasłodzić wpieprzając garściami naraz wszystkie czekoladki. Lubię robić rap, lubię strony robić, zmieniać itd. lubię pisać, lubię… ale lubię móc, chcieć, ale nienawidzę musieć. Kasę, którą miałem przeznaczoną na utrzymanie stron przeznaczę na modernizację komputera. Dokupię pamięci RAM albo lepszą kartę graficzną. Niech pieniądze nie leżą, bo zwietrzeją ;)

Jeśli wezmę ten urlop, a po nim powrócę, to mam nadzieję, że powrócicie? Dam wam znać na forach (m.in. Joomla, KCS), czy też na gg. Ostatecznie założę jakiegoś bloga na jakimś Onecie, Blog.pl czy czymś w tym rodzaju, żeby od czasu do czasu coś nabazgrolić, ale moje oczko w głowie – moja strona była, jest i będzie. Sam jeden wiem ile pracy w nią wpakowałem, ile godzin ślęczałem produkując kolejne linijki w edytorze tekstu… Nie potrafiłbym teraz tego po prostu skasować.

Jeśli mi się nie odmieni, to właśnie tak zrobię – zniknę na czas jakiś z sieci. Gdy powrócę, będę świeży, pomysły będą świeże, odświeżona będzie pewnie grafika strony… Szkoda tych wysokich pozycji w wyszukiwarkach, szkoda linków prowadzących do mojej strony… Pożyjemy, zobaczymy jak będzie.. Dziś potrzebuję trochę odpocząć od tych zdychających serwerów, kłótni z BOK’iem, plagiatów, a chcę zająć sie tym, co zaniedbałem (a najbardziej, to chyba szkołę zaniedbałem), a było dużo wcześniej. Chcę nagrać jakiś kawałek i puścić go mail’em do znajomych, a nie wrzucać na serwer i podawać linki. Z resztą.. chcę, żeby przez chwilę było inaczej, bym złapał oddech i zregenerował siły. Zastępstwa raczej nie znajdę